8e Dunebikerstocht

Dunebikerstocht.

Zaterdag 27 november. 5h45. De wekker gaat af. Ik kan nog net een kleine “godv…” onderdrukken. Maar dan denk ik aan die 30 à 40 andere wekkers die ook rond deze tijd afgaan. Dat geeft deze burger de nodige moed. Het wordt een lange dag maar ik weet uit ervaring dat eraan beginnen het moeilijkst is, en dat het finaal wel de mooiste zijn.

07h00. Ontbijtbriefing. Het is niet hoe de doorsnee burger zijn zaterdagmorgen ziet. Maar de morgen van de #Dunebikerstocht is dan ook geen doorsnee zaterdagmorgen. Geen straffe espresso om op temperatuur te komen. Geen weekendkrantje erbij. Geen Télématin of Klara op de achtergrond.

Om 07h30 vertrekken de verschillende troepen naar hun stek. De fietsenstalling en de afspuitinstallatie worden, voor zover nog nodig, in gereedheid gebracht. De pechdienst maakt zich klaar. De vliegende brigade houdt zich paraat. De parcoursverkenners vertrekken. De bevoorradingen zijn er klaar voor. De inschrijvers zitten klaar. Gino begint alvast te bakken. Johan en Briek beginnen ook aan de kook. Alleen de jetons en de bar hebben nog enkele uren respijt. De enige klanten zijn voorlopig wijzelf.

Alsof het zo zijn moest, wordt het een prachtige dag. Heerlijk zonnig novemberweer met weinig wind. De deelnemers lijken de inspanningen van WD Breduinia best te waarderen. Wie pech heeft wordt geholpen. De bevoorradingen vallen in de smaak. De kampioenen, nog in wintermodus, gaan gewillig met ons op de foto. De fietsuren vliegen voorbij. De bar doet goede zaken en draait overuren. In veilige omstandigheden laten de deelnemers zich verleiden door het trio van B3: de bruine, de blonde en de rooie Betsy. Jurgen Tavernier zal tevreden zijn.

De apen komen omstreeks 14h30 uit de mouw. De hemelsluizen gaan open en de wind trekt aan. De buitenwerkers krijgen het nog hard en nat te verduren. Maar de heersende solidariteit doet ons die extra mijl gaan. Zo tegen de avond aan krijgt alles weer een gezicht. We laten alles voor wat het is. Het was een mooie dag. Morgen zondag doen we verder. Hopelijk blijft het dan wat droog, hoopten we.

Serge